کیس بینایی سنجی 01

بیمار 19 ساله ای با شکایت های دوبینی گهگاهی و آستنوپی هنگام انجام کار نزدیک مراجعه کرده است :

VA : 20/20 far and near

Ref : -0.50 OD and OS

8 pd near esophoria and ortho at far

Amp of acc : 12 OD and OS

Monocular facility : 10 cpm

Binocular facility : 2 cpm difficulty with – 2.00

پرونده کامل را در «ادامه مطلب» مشاهده کنید.

Base – in (far) : x/7/4

Base – out (far) : 8/16/8

Base – in (near) : x/8/4

Base – out (near) : 16/18/10

No vertical deviation

NRA : +2.50 and PRA : =-1.00

MEM : +1.25

با توجه به پایین بودن عیب انکساری ، نمی توان آن را عامل سیمپتوم های بیمار در نظر گرفت . بلافاصله پس از عیب انکساری به فوریای بیمار توجه می کنیم که مقدار قابل توجه ایزوفوریا در نزدیک وجود دارد  بنابراین برای آنکه بتوانیم سیمپتوم های بیمار را به هتروفوریای نزدیک نسبت دهیم باید به انالیز گروه داده های ورژنس فیوژنال منفی بپردازیم که هم تست های مستقیم و هم غیر مستقیم کمبود ورژنس فیوژنی منفی و ناتوانی بیمار در جبران هتروفوریا را نشان می دهند و عملکرد تطابقی بیمار نیز نرمال می باشد بنابراین مشکل یک آنومالی دید دو چشمی به علت هتروفوریای غیر جبرانی ناشی از کمبود ورژنس جبرانی بوده و تشخیص ما ایزوفوریای نزدیک (convergence excess) با ورژنس تونیک نرمال و عملکرد تطابقی نرمال می باشد . و اما بهترین پلن درمانی برای این بیمار باتوجه به بالا نسبت AC/A تجویز ادیشن مثبت در نزدیک خواهد بود که باتوجه به ارتباط بین NRA و PRA و پاسخ تطابقی مقدار 0.50 تا 0.75 با فرمت single vision کافی خواهد بود . این ساده ترین و فرم تیپیک ایزوفوریای فزونی تقارب بود در پست های بعد با فرم های پیچیده تری از آنومالی های گروه دوم آنالیز مواجه خواهیم شد .